Imperialismo fóra de Siria. Soberanía para os pobos.

Ás portas dun novo episodio bélico perfectamente guionizado polos seus principais instigadores -os EEUU, as principais potencias occidentais e os seus aliados na rexión- cómpre artellar desde xa unha resposta desde Galiza a esta nova agresión imperialista.

O conflito sirio non empezou onte, nen é consecuencia do suposto emprego de armas químicas nos últimos días de agosto -un extremo que nen sequera está a ser demostrado; e menos que o goberno sirio teña sido o causante-. Moi ao contrario, son xa mais de dous anos que este país vive nunha chamada guerra civil que non é mais que unha guerra desas potencias polo control dunha zona -e dos seus recursos- e que tivo os seus episodios anteriores nas guerras de Iraq, Afganistán ou Libia con resultados desastrosos para as poboacións. E que, non o esquezamos, prepara novos episodios no Líbano ou Irán cando sexa reducida Siria.

Durante este tempo os Estados Unidos, Franza, Reino Unido ou Israel veñen prestando apoio militar, loxístico e fundamentalmente de intelixencia ás milicias armadas. Como podería contar a oposición de calquera parte do mundo con armamento suficiente para manter unha guerra aberta contra o exército regular do seu país? Existen probas abondo de todo isto, de como os “rebeldes” están sendo apoiados, financiados, armados e presentados no exterior como o goberno lexítimo para soster artificialmente este conflito.

É entón o inminente fracaso desta estratexia, ao estar o goberno sirio avanzando decisivamente no terreo militar e de estabilización de zonas antes en conflito o que provoca este cambio de urxencia cara a unha iminente intervención militar da OTAN. Unha situación calcada ao acontecido en Libia cando o goberno estaba a punto de gañar a guerra ás portas de Bengasi e a OTAN bombardeou o país e posibilitou unha vitoria patrocinada que destruiu o país. Claro que o petroleo libio agora flúe na dirección correcta e os focos dos medios están agora debidamente apagados para non ferir as nosas sensibilidades nen relatar a situación do país, unha vez conseguido o obxectivo real. Esa situación pódese repetir agora en Siria se non somos quen de presionar os nosos gobernos para pararmos un novo xenocidio.

Así estes días asistimos á teatralización dos gobernos occidentais sempre tan hipocritamente preocupados polos dereitos humanos, mais só nos países que non son obedientes aos seus ditados, e decididos a combater a inxustiza en Siria, pretendendo ser xuíces e parte nun macabro xogo no que sempre foron o principal actor do conflito. O penoso papel dos medios de comunicacion ao servizo da propaganda de guerra pretende neutralizar a resposta popular para que non se repita o que pasou con Iraq, cando millóns de persoas en todos os países do mundo se mobilizaron contra esa guerra.

É por iso que compre dar resposta a esta nova agresión a un país soberano que ten que resolver os seus problemas internos desde a negociación e o diálogo, algo inviábel se continúa a ser no exterior onde está poder de decisión real desa chamada “oposición”.

Pola nosa parte, desde Mar de Lumes, iniciamos unha campaña de denuncia desta nova escalada imperialista e facemos un chamamento a unha resposta mobilizadora que se concretará nos vindeiros días. Asimesmo sumarémonos ás iniciativas xa en marcha.

Partilla

Share on facebook
Share on twitter
Share on telegram
Share on whatsapp
Share on email

Subscríbete ao noso boletín internacionalista